We Happy Few: Nadmiar motyli w brzuchu może się skończyć wymiotami [WIDEO]
Bo szczęście też można przedawkować! Powodów, by się weselić, mamy zresztą bez liku, bo długi materiał udowadnia, że BioShockowi Infinite wyrasta godny następca.
Compulsion Games, którego przejęcie Microsoft ogłosił podczas tegorocznych E3, nie miało z We Happy Few łatwej przeprawy. Autorzy Contrasta zapowiedzieli dystopijny tytuł (inspirowany „Doctorem Who”, „V for Vendetta” czy „Nowym wspaniałym światem”) w lutym 2015. Jednak po ufundowaniu na Kickstarterze (zebrano ponad 266 tys. dolarów) i opublikowaniu w czerwcu 2016 wczesnodostępnej wersji na PC i XBO, developerzy musieli przełknąć gorzką pigułkę. Wobec nieprzesadnie entuzjastycznych opinii premierę zdecydowano się przełożyć, na nowo rozpisując zawiązanie akcji i solidnie przeredagowując jedną z kampanii.
Pięciominutowy materiał wydaje się zaświadczać, że była to mądra decyzja. Wraz z bohaterami poznajemy różne oblicza totalitarnego Wellington Wells, którego mieszkańcy raczeni są eksperymentalną metoda leczenia nieprawomyślności smutku...
...jednak zarys rzeczywistości to jedynie pretekst do ładnego wypunktowania mechanizmów, jakimi zamierza skusić nas rozgrywka. W programie tournée czekają na was: egzekucje, odbijanie pocisków, zabójstwa zza pleców, walka wręcz, duszenie poduszką. Są też sekwencje zachwalające crafting, rozwój drzewka zdolności oraz eksplorację (trzeba uważać nie tylko na wiernych reżimowy służbistów, ale i pułapki środowiskowe) czy sceny sygnalizujące obecność zadań pobocznych.
Materiał ten to także okazja, by zapoznać się z trio protagonistów: Arthurem Hastingsem (wewnątrzgrową odpowiedzią na Winstona z Orwellowskiego „Roku 1984”), Sally Boyle (chemiczką, która wykorzystuje swoje wykształcenie do podtruwania przeciwników) oraz Ollim Starkeyem (szkockim wiarusem stawiającym na bardziej siłowe rozwiązania).
Zresztą zobaczcie sami!
Zgodnie z komunikatem, jaki usłyszeliśmy podczas E3, tytuł zadebiutuje już 10 sierpnia na PC, PS4 i XBO.
Do lutego 2023 prowadziłem serwis PolskiGamedev.pl i magazyn "PolskiGamedev.pl", wcześniej przez wiele lat kierowałem działem publicystyki w CD-Action. O grach pisałem m.in. w Playu, PC Formacie, Playboksie i Pikselu, a także na łamach WP, Interii i Onetu. Współpracuję z Repliką, Dwutygodnikiem i Gazetą Wyborczą, często można mnie przeczytać na łamach Polityki, gdzie publikuję teksty poświęcone prawom człowieka, mniejszościom i wykluczeniu.