Adrian Chmielarz o chwaleniu się graczami zamiast sprzedanymi kopiami. „To jest oczywiste zawyżanie liczb”

W poście na platformie X założyciel The Astronauts, studia odpowiedzialnego za tytuły takie jak Witchfire czy The Vanishing of Ethan Carter, zauważa tę marketingową tendencję.

Najnowszy przykład tego, o czym mówi Chmielarz, to oczywiście Doom: The Dark Ages, który według danych Steama sprzedał się gorzej od poprzedniczek, a jednak w ciągu sześciu dni przyciągnął 3 miliony osób – najwięcej w historii id Software. Nic dziwnego, że twórcy reklamują się liczbą graczy, a nie sprzedanych kopii. Ocena sukcesu gry, która jest w Game Passie, na podstawie danych Steama, to przecież działanie bezsensowne.

Z drugiej strony, takie Clair Obscur: Expedition 33 w ciągu 12 dni sprzedało 2 miliony kopii pomimo premiery w Game Passie, wyjątki więc się zdarzają. Warto jednak zaznaczyć, że Clair Obscur przyjęło się wręcz nad podziw dobrze. Nie każda produkcja może aż tak świetnie się sprzedać i nie warto tego oczekiwać.

Częściowo musimy w tym twórców i wydawców zrozumieć. Tak jak mówi Chmielarz, w dobie Game Passa trudno o inną daną, która zmierzyłaby popularność danego tytułu. W czasach abonamentów, dodatków czy coraz odważniejszych mikrotransakcji sprzedaż gry stanowi tylko część przychodu, jaki ona przynosi. Liczba graczy jest więc czymś, czego twórcy mogą się złapać i czym mogą się pochwalić, co ma znaczenie dla reklamy tytułu, ale także dla utrzymania motywacji pracowników. 

Branża gier znajduje się od dłuższego czasu w poważnym kryzysie. W dobie masowych zwolnień i zamykania studia za studiem trudno dziwić się producentom, którzy czują presję, by ich gry dobrze radziły sobie na rynku. To, ile graczy zagrało w daną produkcję, może nie jest w tych czasach tak ściśle powiązane z sukcesem finansowym – ale z pewnością stanowi argument, by utrzymać się na powierzchni.