TripWire nie stara się za wszelką cenę stworzyć realistycznego symulatora. Zamiast tego stawia na niczym nieskrępowaną zabawę w rekiniego króla mórz – wciąż nieoszlifowaną na brzegach, ale i tak dającą sporo frajdy.

Podczas prezentacji i sesji hands on Outriders otrzymałem widowiskową rozgrywkę, interesujące pomysły, zalążek czegoś, co może okazać się niezłą historią i obietnicę braku jakichkolwiek mikrotransakcji. Nie doczekałem się natomiast pokazu własnej tożsamości.

Po wycieczce do siedziby studia Massive i ograniu najnowszego dużego dodatku do The Division 2 wyciągnąłem dwa wnioski. Po pierwsze jak na dłoni widać ogromne zaangażowanie i serce twórców włożone w produkcję. Po drugie – to wciąż to samo The Division 2.

Otwarta beta drugiej pełnoprawnej gry Riotu hula już od piątku i daje z siebie naprawdę wiele. 

Czy erpeg akcji z otwartym światem w uniwersum Dragon Balla wiernie odwzorowujący wydarzenia z serialowego pierwowzoru i pełen nawiązań do wydarzeń oraz postaci z anime może zachęcić kogoś, kto z ową kreskówką ma niewiele wspólnego? Okazuje się, że tak.

Całe lata już minęły od ostatniej naprawdę dobrej gry single player z uniwersum Gwiezdnych Wojen. Wygląda jednak na to, że znów się doczekaliśmy, a Fallen Order będzie jednym z ważniejszych tytułów tego roku. Przekonałem się o tym, przechodząc pokaźny jej fragment na specjalnym pokazie, jaki Electronic Arts zorganizowało w Los Angeles.

Nie spodziewajcie się cudów – poza Voltą FIFA 20 nie będzie oferować wielu istotnych nowości. Nieco wygładzony gameplay, nowe rzuty wolne… „Zmieniamy szyld i jedziemy dalej”, parafrazując Wojciecha Kowalczyka.

Podczas Gamescomu miałem okazję zagrać w kilka starannie wyselekcjonowanych fragmentów nowego horroru Bloober Team. Mimo iż demo nie trwało długo, to wiedźma zdążyła napędzić mi stracha. I zachęcić do wypróbowania pełnej wersji.

Na miesiąc przed premierą Borderlands 3 miałem okazję przez kilka godzin pograć w niemal finalną wersję gry. Rewolucji tu nie widać. Wszystko jednak wskazuje na to, że tak czy inaczej dostaniemy bardzo dobrą grę.

Mimo że nieidealne, Until Dawn pokazało kilka lat temu światu, jak należy przenosić atmosferę horrorów klasy B na język gier. W produkcji zabrakło jednak, ku rozczarowaniu wielu fanów, multiplayera – a przecież z gatunkiem tym najlepiej obcuje się w dobrym towarzystwie.

CTR > wszystkie Mario Karty. Niezmiennie od 20 lat. I basta. Choć ogrywana przeze mnie wersja gry miała kilka zgrzytów, które jako samozwańczy Boss Osiedla w CTR wyłapałem po pierwszych minutach obcowania z Nitro-Fueled, to i tak bawiłem się świetnie. Do tego stopnia, że jako ostatni z wielką niechęcią schodziłem z udostępnionego mi stanowiska.

To najbardziej rozbudowana aplikacja czatowa, jaką kiedykolwiek widziałem!

Najpierw było E3, na którym po raz pierwszy pokazano na żywo rozgrywkę. Potem – również podczas E3 – zamknięta prezentacja, w której sam trzymałem pada. Niezła. Ostatnio przyjąłem jednak na klatę całego kombosa: zaczęło się od paru godzin z pierwszymi misjami oraz endgame’em w Londynie, potem była zamknięta beta dla VIP-ów, a na koniec otwarta, już dla wszystkich. I mimo paru problemów nie mogę się doczekać premiery!

Jak wygląda Battlefield, niby każdy wie. Najnowsza odsłona pod paroma względami wyróżnia się jednak na tle poprzedniczek, warto więc zapoznać się z wprowadzonymi przez twórców nowinkami i usprawnieniami rozgrywki. Miałem już okazję przetestować je.

Czytając slogany zapowiadające najnowszą część asasyńskiej sagi, nie sposób nie uśmiechnąć się z niedowierzaniem. „Nie ma złych i dobrych wyborów”, „to będzie pełnoprawne RPG”, „antyczna Grecja będzie żyła własnym życiem” – wszystko to wyglądało bardzo pięknie na papierze. Na szczęście teraz mogę już z pełną odpowiedzialnością powiedzieć, że hasła te mają pokrycie w rzeczywistości.

Premiera za pasem, krążki się już tłoczą, producent gry nie miał więc obaw, by na specjalnym pokazie udostępnić do ogrania początkowe etapy nadchodzącego Tomb Raidera. Przykrych niespodzianek raczej nie będzie: gra zapowiada się na solidną kontynuację cyklu.

Żyjemy w głupim uniwersum. Nie ma żadnego powodu, żeby z połączenia Mario i Kórlików wyszła turowa gra taktyczna. A już w ogóle bez sensu, że to dobra gra taktyczna.

Świetnie się stało, że w Kanadzie podjęto jedyną słuszną decyzję o pożegnaniu się w kontynuacji najpopularniejszej space opery ostatniej dekady z Cytadelą i Żniwiarzami. Pracujący bez wytchnienia przez lata pisarze zapełnili wszechświat Mass Effect tak potężną ilością materiału, że grzechem byłoby zmarnowanie go na kolejne rozdziały Nieznanych przygód kapitana Sheparda.

Po ograniu zamkniętej bety mogę wprost stwierdzić, że Wildlands to takie The Division. Zamiast Nowego Jorku mamy Boliwię, a miejsce epidemii zajął kartel narkotykowy. O ile schematy rozgrywki są niemal identyczne, to na szczęście widać jedną poważną zmianę – jest taktycznie.