3
6.09.2019, 16:00Lektura na 8 minut

Na Luzie Classic, odcinek 6

Myśl na dziś: Ustalenia tegorocznego szczytu klimatycznego – Polak, węgiel, dwa bratanki.


Smuggler


Słownik spychologiczny

Zostań telewizyjnym ekspertem od gier komputerowych!

Powstał w oparciu o dziesiątki książek, stron internetowych i artykułów stworzonych przez najwybitniejszych naukowców zajmujących się tematem negatywnego wpływu gier, czyli prof. S. Jonalistów, zwanych też spychologami. Słownik zawiera najważniejsze definicje wyrazów przydatnych w pracy naukowców badających gry komputerowe, graczy itd.

Agresja – patrz: przemoc.

Argument – należy go używać tylko wtedy, gdy jest zgodny z tezą. Przykład dobrego argumentu: „gry komputerowe tworzą zabójców, bo tak powiedziałem” lub „gracze są mordercami, ponieważ Anders Breivik kiedyś w coś zagrał”.

Badania – ważne, lecz całkowicie opcjonalne; koniecznie należy zadbać, by były zgodne z tezą; jeśli nie są zgodne – najlepiej je przemilczeć lub napisać, że badani wykazali w ten sposób swoje uzależnienie od gier komputerowych. W razie potrzeby można je spisać od innego spychologa.

Bohater gier – straszna istota stworzona przez Szatana; gracze mają się do niego upodobnić; wszyscy bohaterowie są źli, niezależnie od tego, co robią; warto pamiętać, że wszyscy bohaterowie są nastawieni na gwałcenie, masakry, mordowanie i niszczenie.

 

 

Czytelnik – spycholog taki jak ty; czyta twą książkę, by utwierdzić się w swoich racjach albo żeby zacytować cię w swojej kolejnej książce.

Człowiek (ludzie) – niegdyś pokojowo nastawiona, ascetyczna wręcz istota, nieznająca wojen ani przemocy; po pojawieniu się pierwszej gry komputerowej część ludzi stała się krwiożerczymi i agresywnymi –> graczami.

Fakty – należy je podzielić na dwa rodzaje: fakty zgodne i niezgodne z tezą: te pierwsze należy bez przerwy powtarzać i się do nich odwoływać (najlepiej spisać je od innego spychologa). Te drugie należy pomijać lub, jeśli inaczej nie można, używać bardzo rzadko. Nie mogą przecież przesłonić prawdy. Im bardziej fakty przeczą tezie tym gorzej dla faktów; na przykład: „X zabił, bo grał – dobrze, X zabił, bo go gnębiono w szkole – źle”. (patrz: spychologia).

Gatunki gier – mityczny podział gier komputerowych ze względu na poziom ich wpływu na psychikę gracza lub ilość przemocy. Ambitny spycholog winien stworzyć własne gatunki (mniej ambitny spisać je od innego spychologa). Nie wolno korzystać z prasy komputerowej lub Internetu ani znającego się na temacie gracza. Wystarczy znać: „strzelanki”, „gry wojenne”, „przygodowe” i „typu bij-zabij”.

Gra komputerowa – twór Szatana, Żydów, masonów, cyklistów, lewaków, UFO (do wyboru); źródło wszelkiego zła, deprawacji, prostytucji, pornografii, narkotyków i masakr; powoduje raka, tyfus, trzęsienia ziemi, koklusz i wysypkę; każda gra działa tak samo (patrz: gatunki gier). Gracze otrzymują w każdej grze punkty i/lub życia; im mniej o nich wiesz, tym lepszy będzie tekst (zob. również: pierwsza gra komputerowa).

 

 

Gracz – niegdyś człowiek; obecnie synonim gwałciciela, mordercy i satanisty; młoda osoba, najlepiej odludek uzależniony od gier komputerowych lub narcyz zapatrzony w siebie. Należy go leczyć i/lub egzorcyzmować. W swoim zachowaniu zawsze naśladuje bohaterów gier. Jego ulubionym zajęciem jest mordowanie, masakry, pornografia i niszczenie.

Internet – najważniejsze źródło deprawacji; gracze uzależniają się od niego, pobierają stamtąd gry komputerowe oraz pornografię i kupują narkotyki.

Mały Seryjny Morderca (MSM) – typowy nick –> Gracza. Patrz też –> Morderca

Masakry – najlepszy argument mediów i spychologów; koronny dowód na zło w graczach. Zawsze należy szukać winnych i znajdować je w grach komputerowych.

Media – główne źródło przekazu dla spychologów; należy w nich występować po każdej masakrze i co najmniej dwa razy wspomnieć o złym wpływie gier komputerowych i używać słów–wytrychów (zob. również Internet).

Morderca – synonim gracza.

Niszczenie – ulubione zajęcie bohaterów gier oraz graczy. Cokolwiek zostało kiedykolwiek zniszczone, jest to wina wspomnianych.

 

 

Pierwsza gra komputerowa – pierwotne zło; stworzona przez Szatana; pojawiła się w 1972 roku (tak rzekł pierwszy spycholog więc proszę tego nie zmieniać!) i zapoczątkowała przemoc, wojny i graczy.

Popularna gra – twór, w którym pojawiają się wszystkie cechy gier komputerowych; nie posiada tytułu (używać we frazie „w pewnej popularnej grze…”) zwiera przemoc, gwałty, narkotyki, pornografię, wojny i Szatana.

Pornografia – główny składnik gier komputerowych i Internetu. Rzecz tak pewna, że nie wymagająca żadnego dowodu.

Prasa komputerowa – lub czasopisma współodpowiedzialne za agresję, zło, masakry i istnienie gier komputerowych; współpracownicy Szatana. Należy ich unikać lub brać z nich fragmenty (najlepiej wyjęte z kontekstu) jako argumenty; najpopularniejsze obecnie pisma to „Gambler” i „Cybermycha”. Można też przytaczać cytaty z „Secret Service”.

Przemoc – pojawia się od czasu powstania pierwszej gry komputerowej; wcześniej nie istniała.

Punkty (zob. też Życia) – w grach komputerowych gracze otrzymują punkty za gwałty, zabójstwa, kradzieże i inne złe uczynki; każda gra jest taka sama i w każdej dostaje się jakieś punkty i/lub życia. Mordercy opętani grą zabijają ludzi, gdyż sądzą że mają oni dodatkowe Punkty Życia.

 

 

Teza – musi być poparta odpowiednimi argumentami oraz wybranymi faktami, musi zawierać element wskazujący na zło pojawiające się w grach komputerowych. Najlepiej, by przy okazji wywoływała u czytelnika aprobatę; przykładowo: „gry komputerowe tworzą morderców?”

Tytuły gier – należy ich unikać i podawać „popularna gra”. Jeśli już trzeba to najlepiej pisać o popularnych grach typu Quake lub DOOM albo Diablo. Dodatkowy plus za przekręcenie nazwy (np. Tomb Rider, Mortal Combat). Znajomość innych gier nie jest wymagana, a nawet odradzana, bo autor może zarazić się z nich przemocą.

Słowo-wytrych – wyraz, którego należy użyć, by, w razie czego, móc się wycofać z tezy; najczęściej pojawia się słowo „może” (np. „gra komputerowa *może* wywołać agresję”).

Spisywanie – jeżeli brakuje argumentów potwierdzających tezę należy zastosować te, których użyli inni Spychologowie; można bez problemu przepisać nawet cały akapit, nie podając przypisu, i tak nikt się nie przyczepi.

Spycholog (także prof. S. Jonalista) – człowiek, którego Świętą Misją jest spychanie winy za zło świata na gry komputerowe, Szatana oraz graczy. Spychologiem może być każdy, kto spycha z siebie odpowiedzialność za wychowanie lub złe uczynki dzieci na gry komputerowe (zob. też Spychologia).

 

 

Spychologia [gr. spychos – zrzucanie, logos – nauka] – jest to nauka o spychaniu odpowiedzialności za problemy wychowawcze (zob. Wychowanie) i tym podobne sprawy na gry komputerowe.

Satanista – inaczej gracz.

Szatan – jedyny twórca i dystrybutor gier komputerowych; powstał tuż przed pierwszą grą komputerową; wyznają go gracze i należy go zwalczać poprzez spychologię.

Wojna – najważniejszy symbol zepsucia graczy przez gry komputerowe; zjawisko nieznane człowiekowi przed pierwszą grą komputerową. Wywołują i toczą je gracze zabijając niewinnych ludzi i niszcząc wszystko na swojej drodze; zupełnie jak bohaterowie gier komputerowych, którymi się inspirują.

Wychowanie – tajemniczy rytuał dokonywany przez gry komputerowe; nie istniał przed pierwszą grą komputerową; rodzice, nauczyciele i spychologowie nie biorą w nim udziału.

Zło – wszystkie negatywne cechy człowieka znalezione w grach komputerowych; gracze otrzymują za nie punkty i/lub życia.

Życia – zamiennik punktów, gracz otrzymuje je za każdy gwałt, morderstwo, kradzież i inne zło; każda gra komputerowa (bez wyjątku!) zawiera ten element zamiennie lub łącznie z punktami.

Mam nadzieję, że poradnik okazał się przydatny. Teraz jesteś już, czytelniku, gotowy do napisania dowolnej liczby prac naukowych z zakresu spychologii gier komputerowych.

[© mgr MajinYoda]

 

 


Ankieterem być…

Wszystkie rozmowy to autentyki.

A – ankieter
R – rozmówca

 

A: Dzień dobry, dzwonię z instytutu badania.
R (przerywa): Dziękujemy my już przebadani, wszyscy zdrowi, dziekuję, dziękuję, do widzenia...

 

A: Dzień dobry! Dzwonię z Instytutu Badania Rynku i Opinii Publicznej.
R: Aaaa! To wy!!! Ja was znam!! Widziałem was w telewizji, jak były te wybory... ale żeście się skompromitowali!!! To jeszcze pracujecie?! Powinni was wszystkich pozamykać!!!

 

cc_4bv0.png

 

A: Poszukujemy kobiet w wieku 16-34, czy zastałam taką panią?
R: Hmm.. Mieszkam sam i właśnie też poszukuję takiej kobiety. Ale wie pani co? Niech pani zadzwoni do mnie w weekend... Jakoś wieczorkiem... Jestem bogaty i przystojny, to na pewno jakąś wyhaczę...

 

A: Przeprowadzamy obecnie badanie na temat firm komputerowych i elektronicznych.
R: Ale ja już stara jestem, to mnie nie podnieca.

 

A: Dzień dobry. Jestem ankieterem...
R: Panie, ku***, powiedz no pan, nie mata tam co robić w te niedziele? Kurna, do kościoła byśta pośły a nie pier**** takie kocopoły! A jak nie, to różaniec w łapy i modlić się! Wiesz pan, że niedziela je?!

 

cc_4bv0.jpg


 

 


Najgorzej wypchane zwierzęta


Czytaj dalej

Redaktor
Smuggler

Byt teoretycznie wirtualny. Fan whisky (acz od lat więcej kupuje, niż konsumuje), maniak kotów, psychofan Mass Effecta, miłośnik dobrego jedzenia, fotograf amator z ambicjami. Lubi stare, klasyczne s.f., nie cierpi ludzkiej głupoty i hipokryzji, uwielbia sarkazm i „suchary”. Fan astronomii, a szczególnie ośmiu gwiazd.

Profil
Wpisów249

Obserwujących52

Dyskusja

  • Dodaj komentarz
  • Najlepsze
  • Najnowsze
  • Najstarsze