Halo Infinite: Master Chief w otwartym świecie daje radę [RECENZJE]

Halo Infinite chce przekształcić to, co znaczy być grą Halo, robiąc z Chiefa oporny ojcowski autorytet dla młodej i naiwnej AI oraz wrzucając go w otwarty świat. Okazuje się, że było to ryzyko warte podjęcia, bo Infinite jest niesamowitą grą. Niektóre aspekty fabuły wypadają słabiej, a kapitalna lina z hakiem sprawia, że w porównaniu z nią reszta sprzętu Chiefa sprawia wrażenie nieco wybrakowanej, ale to malutkie wady czegoś, co mimo wszystko zdaje się najlepszą kampanią Halo od lat i wyborrną ewolucją tego, czym Halo może być.

Halo Infinite jest najlepsze, kiedy trzyma się podstaw. Strzelanie jest fantastyczne – zwłaszcza gdy się dołoży do tego nową linkę z hakiem – a historia jest dobrze napisana i angażująca, nawet gdy brakuje epickiego zwieńczenia do pożegnania w wielkim stylu trylogii 343 Industries. Ale choć cieszy mnie eksperymentowanie 343 Industries z nowymi pomysłami, nie jestem fanem otwartego świata, który sprawia wrażenie generycznego i który oferuje powtarzalne zadania. Na szczęście nie wpływa to negatywnie na bardziej liniowe misje, więc przez większość czasu i tak dostaje się klasyczne Halo.

Rozgrywka jest naprawdę fenomenalna, linka z hakiem w szczególności kradnie show. Tylko że gra jest, po tym dodatkowym roku prac, nadal niedokończona. Single-player nie jest zapamiętywalny, otoczenie jest powtarzalne, a pod względem technicznym gra jest bardzo niedoszlifowana. Chociaż mamy nieprawdopodobną zabawę w multiplayerze, 343 Industries po prostu nie trafiło tą odsłoną Halo.