[Sprawdzam] Walę go z różdżki, pięści, młota

PC | Nolla Games | roguelike • platformowa • fizyka

Przyznaję, że Noitę omijałam do tej pory szerokim łukiem, bo nie przekonywały mnie ani rozgrywka bazująca na fizyce, ani ciemna, brzydka oprawa graficzna. Gdyby nie jeden z moich widzów, który wybrał ją na stream, nigdy bym po nią nie sięgnęła – i ominęłaby mnie kupa zabawy. Co prawda nie jest to produkcja, do której będę wracać, ale pięć spędzonych z Noitą godzin minęło mi szybko i naprawdę przyjemnie, zwłaszcza że połączyłam grę z Twitchem i pozwoliłam czatowi głosować na wydarzenia. Nagłe zapadnięcie się podłoża? Wielki robak rodem z „Diuny”? A może deszcz lawy? Jak wyglądała moja gra, gdy pozwoliłam widzom przejąć nad nią kontrolę, możecie sobie tylko wyobrazić – choć, nie ukrywam, czasami dla niepoznaki dawali mi coś pozytywnego, np. leczące duszki lub wzmocnienie różdżek w okolicy. Znajdowanie tych ostatnich i modyfikowanie zaklęciami stanowi clou Noity – w ciągu jednej sesji nie udało mi się chyba dotrzeć dalej niż trzeci poziom podziemi, bo umierałam głupio, ale cieszę się, że spróbowałam.

PC, XBO | Ground Shatter | taktyczna karcianka • roguelike • wczesna wersja

Nadchodząca gra Ground Shatter wygląda jak Superhot, tyle że… w widoku izometrycznym i z turową walką polegającą na zagrywaniu kart. Krótki prolog, prezentujący tylko jedną misję, ograłam już kilkakrotnie i ciągle odkrywam w nim coś nowego: wydarzenia, ataki, lokacje. Starcia faktycznie odbywają się, co zresztą bardzo mi odpowiada, w małych przestrzeniach i polegają na kopniakach, ciosach, blokach, kontrach, ale także – a może przede wszystkich – lawirowaniu między przeciwnikami, by unikać ich ataków. Mechanicznie gra najbardziej przypomina mi Into the Breach i nie ma w niej nic bardziej satysfakcjonującego niż zejście z ognia dwóch celujących w mojego agenta przeciwników, którzy wtedy strzelają do siebie wzajemnie, lub przesunięcie wroga tak, by w swojej turze uderzył własnego kolegę. W udostępnionym prologu przeszkadza mi tak naprawdę jedynie tekst w dymkach. Wprowadzenie i podsumowanie misji napisane są tragicznie, a jakby tego było mało, nie ma nawet kropek na końcu zdań!

PC, PS4, XBO, XBX, NS | Engine Software, Ubisoft | beat ‘em up • gradaptacja

Mój chłopak zagrywał się w przeszłości w oryginał na starym Xboksie, więc wydaną z okazji 10-lecia gry kompletną edycję – wzbogaconą o DLC i z odblokowanymi trybami specjalnymi – zaopatrzyliśmy się w dniu premiery. Komiksu nie czytałam, filmu w zasadzie już nie pamiętam i grać w Scott Pilgrim vs. The World: The Game raczej już nie zamierzam, ale oprawa bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. To jeden z najładniejszych beat ‘em upów, jakie kiedykolwiek widziałam. Modele postaci wyglądają kozacko, animacje są naprawdę świetne, lokacje ciekawe i kolorowe, a do tego w tle wybrzmiewa niezła ścieżka dźwiękowa. Szkoda tylko, że mechanice, może poza możliwością odwiedzania sklepów, brakuje unikatowości – inna sprawa, że w większość przedstawicieli tego gatunku gra mi się podobnie, głównie dlatego, że klikam na padzie dwa przyciski na krzyż i rzadko bawię się w specjalne ataki. 

„Sprawdzam” to cykliczny segment, w którym co poniedziałek przyglądam się trzem ogrywanym akurat produkcjom – głównie niezależnym, ale nie tylko. Jeżeli ci się podoba, zachęcam do rzucenia okiem na POPRZEDNIE ODCINKI. 

Jeśli masz ochotę razem ze mną poznawać nowe tytuły, zapraszam na MÓJ KANAŁ NA TWITCHU (od wtorku do czwartku od ok. 13, w piątki od ok. 20, a w soboty od ok. 16). Do zobaczenia!