[Sprawdzam] Kubełek gorących skrzydełek

Klei Entertainment | PC, iOS | parkur • podłoga to lawa

Mam wrażenie, że przeskoczyłam po drodze do równoległego wymiaru, ponieważ dam sobie rękę uciąć, iż nowa produkcja Klei nazywała się kiedyś The Floor Is Lava – a kanał jutubowy temu zaprzecza. W dodatku produkcja ta nie wygląda w ogóle jak gra Klei (może poza początkową, animowaną cutscenką), a jej cykl produkcyjny – choćby brak wczesnego dostępu – kompletnie odbiega od tego, do czego przyzwyczaiło nas studio. Po dwóch godzinach z Gorącą lawą wiem, że na pewno do niej nie wrócę, bo stawia nacisk na aspekty, które mnie nie interesują: szukanie znajdziek i wykręcanie możliwie najlepszych wyników czasowych. Hot Lava to, przez większość czasu i oczywiście w dużym skrócie, bieg i unikanie gorącej lawy poprzez skakanie po obiektach. Poziomy oferują dość powtarzalne wyzwania – w tym ukończenie mapy w określonym czasie – a z czasem gracz otrzymuje do dyspozycji kolejne światy. Produkcja zachęca do ścierania się z innymi, więc absolutnie newralgicznym aspektem okazuje się możliwość personalizacji biegacza (każda postać to figurka, którą można przebierać w odblokowane elementy ubioru, takie jak głupawe czapki), ale to nie wystarczy, żeby przytrzymać mnie dłużej przed ekranem. Nie wiem, Klei, co tu się wydarzyło, lecz mam nadzieję, że to jednorazowa wpadka.

Cultic Games | PC | RPG • taktyczna • Lovecraft

Czekałam na Stygian od stu lat i niestety po dwóch pierwszych godzinach nie mam mu do powiedzenia zbyt wielu komplementów. Podobały mi się logo studia, system tworzenia postaci – zbudowałam podstarzałego, kierującego się rozumem psychiatrę, zapożyczając imię i nazwisko od znanego pisarza Michała Kuszewskiego – oraz oniryczna sekwencja z tańczącymi duchami na samym początku, ale na razie to tyle. Rozkręca się powoli i trochę usypia, w czym nie pomagają bloki tekstu zamiast klimatycznego voice actingu, a dwie taktyczne walki, w których brałam udział, bardzo mnie rozczarowały. Wkurzają mnie drobne rzeczy: już jeden punkt w okultyzmie (wymyśliłam sobie, że Kuszewski słyszał różne rzeczy u swoich pacjentów) sprawia, że moja postać cytuje mroczne księgi, a do tego nie jestem w stanie otworzyć skrzynki ani zabitego deskami przejścia, mimo że specjalnie w tym celu kupiłam łom. Od dawna nie przepadam za erpegami, ale liczyłam, że przy okazji Stygiana trochę się z gatunkiem przeproszę, jednak skończyło się na tym, że choć miałam grę recenzować, oddałam ją komuś innemu, bo po jednej sesji kompletnie mnie do produkcji nie ciągnie. Słyszałam o niej dobre rzeczy, ale czuję, że nie jest nam pisany stały związek – co najwyżej niespełniająca oczekiwań schadzka.

Psyop | PC | symulator randkowania • powieść wizualna • darmowa • KFC

Z trzech opisywanych tu tytułów I Love You, Colonel Sanders! A Finger Lickin’ Good Dating Simulator podobał mi się zdecydowanie najbardziej. Wiem, że to jedna z wielu produkcji wydanych przez fast foodowe sieciówki – w tym przypadku KFC – ale to jedyna, z jaką miałam styczność. Gra jest darmowa, kompletnie niepoważna i firma doskonale wiedziała, co robi. Główny/a bohater/ka zaczyna trzydniowy kurs w akademii kulinarnej, w której wykłada pies, a jednym ze studentów jest ambitny i utalentowany pułkownik Sanders – ten sam, który w latach 30. założył Kentucky Fried Chicken. Za każdym razem, gdy widziałam jego majestatyczny zarost i pozy, miękły mi kolana, a przez ekran przelatywały płatki drzewa wiśniowego – nawet nie próbowałam pchać fabuły w stronę inną niż płomienny romans. Cutscenki, w których bohaterowie fruną przez mapę na kawałkach kurczaka, są absurdalne, a całość to zabawa na maksymalnie 2 godziny.

„Sprawdzam” to cykliczny segment, w którym co poniedziałek przyglądam się trzem ogrywanym akurat produkcjom – głównie niezależnym, ale nie tylko. Jeżeli ci się podoba, zachęcam do rzucenia okiem na POPRZEDNIE ODCINKI. 

Jeśli masz ochotę razem ze mną poznawać nowe tytuły, zapraszam na MÓJ KANAŁ NA TWITCHU (w tygodniu ok. 20, w weekendy ok. 16). Do zobaczenia!