4
5.10.2013, 09:13Lektura na 6 minut

Locomalito - automaty zmartwychwstają w garażu

Przeglądając dzisiejsze rankingi najlepszych gier niezależnych, bardzo rzadko zdarza się trafić na pozycje darmowe. Królują gry komercyjne, niejednokrotnie wydawane przez sporych wydawców i z bogatym zapleczem finansowym... A szkoda! Przecież nurt gier od graczy dla graczy zaczął się właśnie w piwnicach, garażach i na starych komputerkach, gdzie tworzono produkcje proste, dobre i darmowe


Cross

Chociaż dzisiejszy obraz rynku gier niezależnych wygląda zupełnie inaczej, to hiszpański twórca Locomalito wspierany przez polskiego grafika pokazują, że jest jeszcze miejsce na porządne, darmowe produkcje – i że nawet amator jest w stanie wydać na świat godnego następcę zapomnianych klasyków.

Powrót do przeszłości
Filozofia Locomalito jest prosta: tworzyć krótkie, miłe dla oka i czerpiące garściami z tradycji arcade produkcje, które udostępniane są za darmo. I mimo braku nastawienia na zarobek nie oferować prostackich, żenujących audiowizualnie podróbek staroci, ale zadbać o to, żeby te wzorowane na retro pozycje dostały odpowiednie materiały graficzne (za które odpowiada nasz rodak Marek Barej), muzykę, którą komponuje jegomość kryjący się pod pseudonimem Gryzor87, plakaty, a nawet instrukcje! Wszystko w imię ożywienia kultury automatów. Jak twierdzi sam Loco: „Powinniśmy szukać nowych sposobów, by przybliżyć kulturę automatów do dzisiejszych czasów… bo przecież jest super!”

O ile dzisiejsze media coraz chętniej poruszają temat gier wpisujących się w modne tematy, tak popularność twórców, którzy robią przede wszystkim małe i dobre produkcje, a dopiero potem bawią się w politykę, jest niestety niewielka. Tym bardziej warto doceniać starania zespołu, który tęskni do czasów, gdy salony z automatami miały się dobrze i zachęca do tworzenia takich gier, jakich nam brakuje. Game Maker, którego używa Loco to produkt, którego jego zdaniem „nauczyć może się każdy”. A że można dzięki niemu odnieść sukces, udowodnili choćby twórcy Hotline Miami.

Ale w przeciwieństwie do nich – choć też wybijają się ponad tłum - nasi artyści pracują na zasadach dobrowolnych dotacji. Czyli jeżeli to, co ściągnąłeś za darmo Ci się spodobało – zapłać im „co łaska”. Locomalito robi coś, co rzadko zdarza się w dzisiejszym rynku tytułów niezależnych. Nie chowa się ze swoimi inspiracjami, nie przypisuje sobie roli innowatora. Wręcz przeciwnie – praktycznie każde jego dziełko wywodzi się z jakiegoś klasyka, który wciąż dobrze się trzyma i do którego sprawdzenia Loco zachęca na swoim blogu. “Włączając gry, nie szukam prosto pojętej zabawy. Szukam wyzwań, do których będę podchodził codziennie i czerpał z tego przyjemność – pogram trochę, dam z siebie wszystko, a potem zajmę się czymś innym”.

Spora część tytułów które opracował ze swoimi partnerami w tym niszowym biznesie to rzeczy stworzone na zasadzie „sam takiej pragnę” lub „temu klasykowi należy się kontynuacja”.


„Dziwne, ale tego typu rozrywkę oferują głownie stare gry akcji, zrobione jakieś trzydzieści lat temu. Gracze tacy jak ja zwykle bawią się klasykami na emulatorach i  leciwym sprzęcie, ale czy nie ma dla nas żadnych nowości? Nieważne, co oferują nowe technologie… Chcę nowych gier wideo w starym stylu, a jeśli nie zrobi ich nikt inny, zrobię je po prostu sam.”


Mówiąc to, nie kryje, że choć pewne mniejsze studia zasłużyły sobie na jego podziw, ale (choć unika bezpośrednich ataków) zupełnienie podoba mu się obecny stan branży i nie widzi w niej miejsca dla siebie.

I tak They came from Verminest to wariacja na temat Galaga i Centipede. Doskonały platformer Maldita Castilla jest duchowym spadkobiercą Ghost'n'Goblins, a ciepło przyjęty przez wymagających fanów shoot’em upów Hydorah to budzący łezkę w oku dziedzic Gradiusa oraz R-Type.

Chociaż gry Loco reprezentują przeróżne gatunki, to posiadają kilka wspólnych cech. Przede wszystkim czerpiąc inspiracje z rynku arcade, oferują odpowiednią oprawę audio-wizualną. Zaczynają się zatem od „udawanego” ekranu sprawdzającego, czy automat działa, a następnie zaskakują świetnymi piksel-artami nawiązującymi do najważniejszych tytułów z ośmio- i szesnastobitowców (chociaż stylem rozgrywki i sterowania potrafią być bliższe nowszym generacjom konsol). Są wreszcie krótkie oraz bardzo wymagające. Każda z nich posiada jeden poziom trudności i jest możliwa do skończenia w godzinę „na jednym żetonie”. Nie oferują możliwości zapisu stanu gry. Umiejętności gracza są tu wszystkim. Celem jest jak najwierniejsze naśladowanie „automatowego” stylu rozgrywki.

Autor przykłada ogromną wagę, żeby do tych gier chciało się wracać. Mają jeden cel – zaproponować graczowi wyzwania, którym stawianie czoła daje masę radości. Włącz, zagraj chwilę, podbij swój rekord.

Wielkie bestie i kolorowe plakaty
Nawet nie przepadając za produkcjami stylizowanymi na retro nie sposób nie docenić, jak profesjonalnie prezentują się „wyimaginowane” okładki i plakaty gier Loco, za które odpowiada Polak Marek Barej. Inspiracje starymi grami spotykają się z „monster movies”, staromodna tematyka z nowoczesnym wykonaniem. Marek w korespondencji wspomina, jak doszło do ich spotkania:


„Najzwyczajniej w świecie napisałem do Locomalito. Pokazałem mu swoją stronę internetową, którą zbudowałem ze skanów rysunków w ołówku, i zaproponowałem wykonanie okładki 8BK. Loco zgodził się, ot tak, po prostu.”


Ta zdalna współpraca to wspaniały przykład tego, jak siedząc przy produkcji gier wideo, można nabrać kwalifikacji, nauczyć się czegoś nowego i spełnić marzenia. Specjalnie dla nas Marek podzielił się specjalną informacją – za kolejną grę Locomalito będzie odpowiadał głównie on.


„Jedną z następnych gier Locomalito będę robić ja! Będę odpowiadał za fabułę, grafikę, animację, cut-scenki… W zasadzie za wszystko, co nie jest muzyką. Juan złoży to w całość. Do tej pory tylko on tworzył stronę wizualną gry - moim zdaniem zawsze fantastyczną. Prace koncepcyjne zaczynam tworzyć od września. Fabułę w jakichś 80% już mam.  Akcja na pewno będzie się toczyć w przyszłości.”


Tytuł jest wciąż w fazie planowania. Autor potwierdza, że sporo się może zmienić, ale informacja jest ważna, ponieważ zwiastuje kolejne kroki w rozwoju „marki” Locomalito oraz rozwoju polskich gier niezależnych. Polscy twórcy gier mają się coraz lepiej na świecie (SuperHot, Cinders), a wspólna gra Marka oraz Loco może okazać się kolejnym silnym, rodzimym tytułem.

Biorąc pod uwagę nie tylko plakaty i okładki gier, które dotychczas robił Marek, ale również jego dokonania na przykładzie grafiki użytkowej można spodziewać się tytułu co najmniej warto uwagi pod względem graficznym.

Niech żyje freeware
Ze względu na niespotykane korzenie tytuły Loco zyskały sobie sporo fanów, nawet mimo braku uwagi przedstawicieli mediów - także w Polsce, gdzie cieszą się skromną popularnością za sprawą platformy CDP.pl. Jednak wszystkie z gier można również pobrać za darmo ze strony autora, przy okazji dostając wspomniane już plakaty i ścieżki dźwiękowe.

Locomalito to bardzo ważny duet (a w zasadzie trio, bo nie wolno zapominać o muzycznym wkładzie Gryzora) dla gier niezależnych. W dzisiejszej dobie rozwiniętej dystrybucji sieciowej wciąż tworzą wybitne gry za darmo, nie kryją się ze swoimi inspiracjami, a wręcz zachęcają do grania w klasyki. Pokazują też małym developerom, ile można wykonać na Game Makerze. Ich prace to dowód na to, że można odwoływać się do klasyki gier wideo bez ukrytych plagiatów i bez odkrywania koła na nowo. Bo oni przede wszystkim gry wideo rozumieją i kochają. Nie zawsze trzeba płacić za dobre gry niezależne. Czasami wystarczy rozejrzeć się wokół. A jeśli brak takich, jakie się nam podobają – pójść śladem Locomalito, zakasać rękawy, sięgnąć po odpowiednie oprogramowanie i zrobić je samemu.

 

Aleksander 'Cross' Borszowski. Tekst powstał
we współpracy z Piotrem „Pitą” Rusewiczem.


Redaktor
Cross
Wpisów2216

Obserwujących0

Dyskusja

  • Dodaj komentarz
  • Najlepsze
  • Najnowsze
  • Najstarsze