Rockstar sprzedawał scrackowane kopie gier na Steamie

Piractwo jest nieodłącznym elementem branży gier i związane z nim tematy towarzyszy nam nieustannie. W czerwcu twórcy Postala mówili, że wolą, by gracze piracili ich gry, zamiast kupowali klucze w keyshopach. Z kolei na początku tego roku Białoruś – w odpowiedzi na sankcje nałożone na kraj przez Amerykę – zalegalizowała pirackie firmy. Jak w tym wszystkim stoi doskonale nam znane Rockstar Games?

Na Twitterze użytkownik Silent, twórca gier i modder, opublikował screenshota z plików steamowej wersji Midnight Club 2 wydanej właśnie przez Rockstara. W jednym z plików gry znalazł podpis grupy Razor 1911. Wielu osobom raczej nie trzeba tej nazwy przedstawiać, lecz niewtajemniczeni niech wiedzą, że jest to jedna z najstarszych i najbardziej rozpoznawalnych grup łamiących zabezpieczenia gier i crackujących je.

Co zatem ten podpis robił w „oryginalnej” wersji gry ze Steama? Wrzuconej tam przez prawowitych właścicieli produkcji? Z pewnością jest to doskonałe pytanie, na które odpowiedzi może być mnóstwo. Na przykład na którymś etapie prac develoeprzy skorzystali ze scrackowanej wersji, bo zawierała już w sobie jakieś poprawki stabilności, po czym nie usunęli śladów.

Mało tego, to nie jest to pierwszy taki przypadek. Bardzo podobny los spotkał też Manhunta (w zasadzie dlatego Silent zaczął szperać w plikach MC2) czy Maksa Payne’a 2 – przy czym o tej drugiej sprawie pisaliśmy już w... 2010 roku.

Jak zauważył Silent, obecność programu grupy Razor 1911 mógł być powodem przez który – pomimo obietnic twórców – Midnight Club 2 wywalał się do pulpitu na systemie Windows Vista. Przyczyną nie jest błąd twórców, a właśnie crack. Choć sam w sobie działał dobrze, tak jeden z jego plików miał nieprawidłowo oznaczony fragment kodu, przez co uruchamiał się system obronny platformy Valve.

Wyżej napisałem, że sprawa z poszukiwaniami cracków w grach Rockstara zaczęła się od Manhunta. Dokładnie chodzi o poniższy film opublikowany 1 września na kanale Vadim M – autor opowiedział w nim, jakie problemy przysparzała graczom scrackowana wersja, w tym legendarny błąd z niemożliwą do otwarcia bramą na samym początku. Cóż, mamy więc powtórkę z rozgrywki.

Jednak w przypadku Midnight Club 2 różnica jest taka, że podpis był znaleziony w folderze testowym gry, dlatego najpewniej nie wpływał na samą grę.

Co ciekawe, mówi się, że ta scrackowana wersja Manhunta do dzisiaj sprzedawana jest na Steamie.